Van olifantastisch tot regendarisch!

Woensdag zijn we met verrekijker en fototoestel de Jeep ingestapt om op safari te gaan in het Queen Elizabeth National Park. Onderweg naar het park, gelegen in het westen van Uganda, rijden we door het heuvelige landschap met kilometers theeplantages, vervolgens over de Rwenzori mountains heen en dan kijken we uit over de savanne. 1978 vierkante kilometer natuur waar de olifanten wonen, heel veel kobs (nationale antilopen van uganda), andere antilopesoorten, grote kudden buffels, nijlpaarden, hyena's, leeuwen, luipaarden, pumba's en stokstaartjes. 

Met het dak open beginnen we einde van de middag nog aan onze eerste game drive. We kijken goed om ons heen om de dieren te spotten en ja hoor, we zien 3 olifanten, heel veel van blijdschap springende kobs, de kraanvogel (staat op de vlag van uganda), pumba met zijn staartje in de lucht en grote kudden buffels rollend in de modder. Het landschap is ook weer adembenemend! Echt genieten op het dak van de safari-auto, hobbelend over de paadjes en de vliegjes en het opstuivende zand die tegen je gezicht aankomt. Natuurlijk willen we ook de koning van de jungle zien, de leeuw! We kijken goed in alle bosjes, omdat ze zich daar schuil houden. David gaat zelfs met ons een stukje off-track (indien gesnapt = boete van 150 dollar) om de leeuw die 's ochtends nog was gezien in het gebied te zoeken. Helaas zagen we alleen karkassen liggen van buffels en kobs en geen leeuw, maar wat was het gaaf!  

Als de zon onder is gegaan en we naar onze lodges rijden komen we onderweg nog een hyena tegen die vlak naast onze auto loopt, spannend! Eenmaal het terrein opgereden denken we dat we nu echt veilig zijn, maar nee! David moet op zijn remmen staan om geen olifanten te scheppen; een hele kudde van groot tot klein die net aan het oversteken zijn. Na nog geen paar honderd meter moeten we weer stoppen voor olifanten, gaaf! Nadat we onze spullen hadden weggelegd in onze lodges besloten we met de auto naar het restaurant te gaan, wat eigenlijk 5 minuten lopen is, maar vanwege alle olifanten en de antilopes die in onze achtertuin lagen te chillen, wel zo veilig. Maar goed ook, want we komen weer een olifant tegen die heerlijk zat te eten van de heg. Man, wat zijn die beesten groot! Tussen de olifanten en antilopes vielen we uiteindelijk heerlijk in slaap. 

De volgende ochtend staan we nog voor zonsopkomst op, klaar om een leeuw of luipaard te spotten. Met deze game drive rijdt een van de rangers van het park met ons mee. Hij heeft contact met de andere rangers, dus als iemand een leeuw spot krijgen we dat te horen. Door het ochtenddauw rijden we het park weer in en je raadt het al: olifanten! Achter elkaar aan marcherend door het hoge gras, we konden nog net de ruggetjes boven het gras zien uitsteken van de allerkleinsten. Met ons beste beentje voor rijden we door en zien we de kobs, buffels, pumba's en vele mooi gekleurde vogels. Na een stukje rijden zien we ineens de dikke billen van een nijlpaard in de verte! Vol adrenaline rijden we zonder dat we het merken langs 'een plas', dachten wij, maar door nog eens goed te kijken ligt er gewoon een nijlpaard verstopt in de modder. Nog geen 2 meter van de auto! Met alle aandacht gerricht op dit nijlpaard zien we een paar minuten later pas dat in 'een plas' daarnaast er nog eentje ligt! Als deze uit de modderpoel opstaat, zien we pas wat voor spierbundel het is, 3000 kg schoon aan de haak! Die wil je niet op je hebben zitten. Na een gaap, waarbij de bek 180 graden open staat, laten we ze weer met rust. We rijden nog een heel stuk door de savanne opzoek naar de leeuwen maar helaas niet gevonden. De ranger verteld ons dat er ongeveer 95 leeuwen wonen in Queen Elizabeth National Park, maar met het enorme oppervlak van het park snappen we ook dat de kans echt heel klein is om ze te zien. De dieren hier in Uganda hebben veel te lijden gehad door de vele oorlogen in het gebied en de ivoorjachten. Het leek er even op dat alle dieren zouden uitsterven. De white rhino, die eerst in Uganda leefde, is ook echt uitgestorven. Nu begint het aantal weer langzaam op te lopen, maar het is nog steeds niet zoals het was. 

Door het geluid van een olifant worden we 's middags weer opgetrommeld voor een boottocht over het kanaal. Het is intussen flink gaan regenen en de kraan blijft ook nog een paar uur open staan. Maar de dieren hebben er geen last van. Als we naar de boot rijden begeeft de auto het ineens... aandrijfas gebroken! We laten ons niet kennen en stappen op de boot. David kijkt ondertussen wat hij kan doen aan de auto. We varen langs de oevers van het kanaal waar we nog veel meer nijlpaarden zien. Ook de zee-adelaar, witte pelikaan en een paar krokodillen worden gespot! Vlak voordat we weer terug willen varen, zien we nog een olifant langs de oever lopen. Hij lijkt de boot interessant te vinden en loopt een stuk met ons mee, gaaf! Bij het zien van al deze dieren is het bijna niet voor te stellen dat er ook lokale vissers wonen langs deze oever en al veel langer dan het park bestaat. Ze zijn opgegroeid met de dieren en horen echt bij het ecosysteem.

Bij een warme kom soep terug in het restaurant worden we vergezeld door een vijftal pumba's, het zijn net huisdieren hier. Wachtend op ons eten komt David terug met het goede nieuws dat de auto gemaakt is. We durven het inmiddels wel aan om terug te lopen naar de lodges in het donker met onze zaklampen. David wijst ons echter op een buffel die 10 meter verderop staat, dus besluiten we toch maar met de auto te gaan. Daar zijn we achteraf echt super blij mee, want echt vlak voor ons huisje staat een familie nijlpaarden te grazen; mama, papa en baby. Nadat we ze even hebben bekeken, gaan we snel onze kamers in en doen de deur op slot. We slapen die nacht dus gezellig tussen de nijlpaarden en gelukkig niet in een tentje. 

'S ochtends genieten we van een mooie zonsopkomst, klaar om de bergen in te gaan waar we de chimp tracking zullen doen. We zijn nog geen kilometer onderweg of we zien langs de kant van de weg een nijlpaard die ten prooi is gevallen aan de leeuwen, nog vers! Waar zijn de leeuwen? Zijn ze echt zo dichtbij geweest toen we lekker lagen te slapen? We krijgen gelijk weer het safari-gevoel te pakken en zoeken goed in alle bosjes. We wachten en zoeken, maar de leeuw laat zich niet zien. We geven echter niet op en rijden een stukje door. Dan vinden we ineens verse voetsporen in het zand! Met heel veel spanning volgen we de voetsporen. Zullen we de leeuw echt vinden? We volgen de voetsporen tot we niet meer verder kunnen, geen leeuw. Nog een keer terug naar het nijlpaard in de hoop dat de leeuw terug zou keren. Maar helaas een telefoontje van onze gids van de chimp tracking zorgde ervoor dat we de zoektocht hebben opgegeven. 

Als we het park uitrijden komen we al verschillende apen tegen, zin om de chimpanzees te zien. Vol goede moed stappen we de jungle in. Het tropisch regenwoud is echt schitterend, hele hoge bomen en veel lianen. Over steeds meer begroeide paadjes worden we dieper en dieper de jungle in geleid tot plots de telefoon gaat; er waren apen gespot. In een rechte lijn lopen we door smalle beekjes en over bomstammen heen naar de plek waar ze zijn gezien. En ja hoor, hoog in de boom zit een chimpanzee lekker van wat vijgen te snoepen. En dan zien we ineens ook een jong zitten in het nest. Na enkele minuten komt het jong in actie en begint hij te klimmen en te slingeren op een hoogte van toch wel een meter of tien. Het was prachtig om een keer bij deze beestjes op visite te zijn. Op de terugweg naar het basiskamp horen we in de verte nog een groep chimpanzees roepen. 

Voldaan van een geweldige week, stappen we in de auto terug naar villa maria. Dit is zeker niet de laatste keer geweest dat we zo'n mooie reis maken!